Ellen Sleebe

Na mijn middelbare school ben ik als secretaresse aan het werk gegaan. Ik werkte voor een directeur van een ziekenhuis die mij echt zag en mij stimuleerde alsnog een opleiding te gaan volgen.
Vervolgens kwam ik op de HBO-opleiding Personeelswerk een docent psychologie tegen die tegen mij zei: “durf maar te springen”. Beide mensen zagen wie ik echt was en wat ik in mijn mars had. Dit ondanks het feit dat ik mij uit onzekerheid onzichtbaar probeerde te maken.

Deze mensen hebben, zonder dat zij dat beseften, richting aan mijn carrière en mijn leven gegeven. Ik heb als HR-manager in veel zorginstellingen gewerkt. Naarmate die jas mij steeds beter paste, werd ik ook steeds nieuwsgieriger naar wat mensen belemmert om tot bloei te komen. En vooral naar hoe we die belemmeringen weg kunnen halen. Ik gunde anderen ook wat mij was toegevallen.

Dat is mijn passie in mijn ontwikkeling en mijn werk geworden: mensen helpen hun potentie te ontdekken en vorm te geven aan dat wat ze het liefst in hun werk willen realiseren. En in de huidige maatschappij heeft dat direct een relatie met hoe mensen gezond met stress kunnen omgaan.

Dat is in korte bewoordingen de kern van mijn coaching. En natuurlijk zet ik daarbij allerlei instrumenten in die ik in de loop van de jaren in mijn rugtasje heb verzameld. Het begint echter altijd met het daadwerkelijk zien van degene die dit proces met mij wil aangaan.